نژاد Persian

خصوصیات نژاد

تاریخ

پرشین نژاد قدیمی است. برای کسانی که عاشق این گربه زیبا هستند، جای تعجب نیست که زیبایی مو بلند در مهد تمدن سرچشمه گرفته است: بین النهرین، که بعدها به نام ایران شناخته شد و اکنون ایران امروزی است. موهای بلند این نژاد احتمالاً نتیجه یک جهش طبیعی بوده است و ظاهر خیره کننده آن توجه نجیب زاده ایتالیایی و جهانگرد قرن هفدهم پیترو دلا واله را به خود جلب کرد که به عنوان اولین گربه مو دراز را در سال ۱۶۲۶ به اروپا آورد. در طی زمان، گربه‌ها خز خاکستری براق و ابریشمی داشتند، اما به لطف پرورش انتخابی، ایرانی‌ها اکنون در یک کالیدوسکوپ از رنگ‌ها، از جمله دو رنگ (یک رنگ به اضافه سفید) یافت می‌شوند.

تا اواخر قرن نوزدهم، زمانی که پرورش و نمایش گربه ها رایج شد، گربه های مو بلند از ایران، ترکیه، افغانستان و سایر مناطق عجیب و غریب به سادگی به عنوان گربه های “آسیایی” شناخته می شدند و اغلب با هم پرورش داده می شدند. در نمایشگاه گربه کریستال پالاس در سال ۱۸۷۱، گربه های ایرانی از جمله نژادهایی بودند که به نمایش گذاشته شدند. آن‌ها حیوانات خانگی محبوب آن زمان بودند و به دلیل علاقه ملکه ویکتوریا به این نژاد، دارای یک جعبه خاص بودند. حتی در دوران ویکتوریا، ارتباط با یک “مشهور” مطلوبیت یک حیوان را تضمین می کرد.

از طریق پرورش انتخابی، گربه‌بازان شروع به قالب‌گیری ایرانی به شکل امروزی کردند. آنها گربه ها را طوری پرورش دادند که سر گرد، صورت کوتاه، بینی کشیده، گونه های چاق، گوش های کوچک و گرد، چشم های درشت و بدنی محکم داشته باشند. خز آنها بلندتر از خز گربه آنگورا بود و پاهای کوتاه تری داشتند. خیلی زودی، ایرانیان از نظر محبوبیت از آنگوراها پیشی گرفتند.

در ایالات متحده، جایی که آنها برای اولین بار در اواخر قرن ۱۹ وارد شدند ، آنها نیز به محبوبیت رسیدند و گربه مین کون مو بلند را که زمانی به عنوان یک معشوقه آمریکایی افتخار می کرد، کنار زدند. در مدت کمی بیش از یک قرن از آن زمان، پرشین به محبوب ترین نژاد گربه در جهان تبدیل شده است که به دلیل ظاهر زیبا و شخصیت شیرین خود ارزشمند است.

 

اندازه

این یک گربه با جثه متوسط ​​است. ایرانی ها معمولاً محدوده وزنی بین ۷ تا ۱۲ پوند دارند.

 

شخصیت

پارسی با وقار و مطیع به آرام و شیرین بودن شهرت دارد. او زینتی برای هر خانه ای است که می تواند از نشستن در دامن لذت ببرد – مطمئناً جای شایسته او – نوازش شدن توسط کسانی که به اندازه کافی بصیر هستند تا ویژگی های برتر او را تشخیص دهند و خانه بازی با بچه های مهربانی که به آرامی موهای او را شانه می کنند و چرخ می زنند. در یک کالسکه کودک بچرخید، سپس چای او را در مهمانی هایشان سرو کنید. پارسی ها مهربونند. آنها توجه خود را به اعضای خانواده و آن معدود مهمانانی که احساس می کنند می توانند به آنها اعتماد کنند محفوظ می دارند.

محیط های پر سر و صدا به سبک فارسی نیست. آنها گربه های آرامی هستند که خانه ای آرام را ترجیح می دهند که در آن هر روز کمی تغییر می کند. پارسی‌ها با چشمانی درشت و رسا و صدایی که ملایم، دلنشین و موزیکال توصیف شده است، نیازهای ساده خود را آشکار می‌کنند: وعده‌های غذایی منظم، کمی بازی با موش گربه‌ای ، و عشق فراوان که ده برابر آن را برمی‌گردانند. این گربه ای است که بعید است از پرده های شما بالا برود، روی پیشخوان آشپزخانه شما بپرد یا بالای یخچال شما بنشیند. او کاملاً خوشحال است که دامنه خود را از روی زمین یا قطعات در دسترس تر مبلمان اداره می کند. وقتی سر کار هستید یا در خانه مشغول هستید، ایرانی به آراستن صندلی، مبل یا تخت راضی است تا زمانی که آزاد باشید او را تحسین کنید و به او توجهی کنید که با میل و میل دریافت می کند اما هرگز نمی خواهد.

 

سلامتی

هم گربه‌های شجره‌دار و هم گربه‌های نژاد مخلوط، بروز مشکلات سلامتی متفاوتی دارند که ممکن است ماهیت ژنتیکی داشته باشند. اگر چه آنها زیبا و شیرین هستند، ایرانی ها مستعد ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامتی بالقوه هستند که بیشتر به ساختار صورت آنها مربوط می شود:

مشکل تنفس یا تنفس پر سر و صدا ناشی از منقبض شدن سوراخ های بینی

مال اکلوژن های دندانی، یعنی دندان ها به خوبی به هم متصل نمی شوند

پارگی بیش از حد

بیماری های چشمی مانند چشم گیلاسی و آنتروپیون

حساسیت به حرارت

بیماری کلیه پلی کیستیک ، که آزمایش ژنتیکی برای آن در دسترس است

استعداد ابتلا به کرم حلقوی ، یک عفونت قارچی

سبوره اولئوسا، یک بیماری پوستی که باعث خارش، قرمزی و ریزش مو می شود

صرف نظر از اینکه گربه شما در اولین باری که او را به خانه می آورید چقدر سالم است، باید برای هر مشکلی که ممکن است در طول زندگی او پیش بیاید آماده باشید.

 

اهمیت دادن

مهمترین چیزی که باید در مورد مراقبت از یک ایرانی درک کرد، نیاز به نظافت روزانه است. آن کت بلند و زیبا به تنهایی تمیز و بدون گره نمی ماند. باید هر روز به آرامی اما کاملاً شانه و مسواک زده شود و حمام کردن منظم – حداقل یک بار در ماه – ایده خوبی است.

یکی دیگر از عواملی که باید در نظر گرفت. مسئله جعبه بستر است. زباله ممکن است در پنجه یا کت پرشین گیر کند.  اگر گربه و جعبه زباله به طور دقیق تمیز نگهداری نشوند، یک ایرانی بیشتر از بسیاری از افراد دیگر از جعبه استفاده نخواهد کرد.

ریزش بیش از حد اشک می تواند در این نژاد مشکل ساز باشد، بنابراین گوشه چشم را روزانه پاک کنید تا از ایجاد لکه زیر چشم جلوگیری کنید. برای جلوگیری از بیماری پریودنتال دندان ها را مسواک بزنید . بهداشت روزانه دندان بهترین است، اما مسواک زدن هفتگی بهتر از هیچ است.

این ایده خوبی است که یک گربه ایرانی را فقط در داخل خانه نگه دارید. او یک جنگنده نیست و در برابر سایر گربه‌ها، سگ‌ها،  و سایر خطراتی که گربه‌هایی که به بیرون از خانه می‌روند با آن مواجه هستند، عملکرد ضعیفی دارد. همچنین کت پرشین برای ریختن خاک، برگ و برچسب ساخته نشده است. اجازه دادن به یک ایرانی در خارج از منزل فقط به این معنی است که زمان بسیار بیشتری برای نظافت گربه صرف شده است. ایرانی‌هایی که به خارج از منزل می‌روند نیز در معرض خطر دزدیده شدن توسط شخصی قرار می‌گیرند که دوست دارد چنین گربه زیبایی بدون پرداخت هزینه داشته باشد.

 

رنگ کت و آرایش

فارسی ظاهری متمایز دارد: سر بزرگ و گرد. چشم های بزرگ و گرد؛ بینی کوتاه؛ گونه های پر؛ و گوش های کوچک با نوک گرد. سر توسط یک گردن کوتاه و ضخیم و یک بدن فریبنده محکم و عضلانی پشتیبانی می شود – نوعی که به عنوان “کابی” شناخته می شود. پاهای ایرانی کوتاه، ضخیم و قوی با پنجه های بزرگ، گرد و محکم است. دم کوتاه اما متناسب با طول بدن گربه است.

یک کت بلند، ضخیم و براق با بافتی ظریف ظاهر ایرانی را کامل می کند. در سراسر بدن طولانی است و شامل یک خراش بسیار زیاد در اطراف گردن، یک فرچه عمیق بین پاهای جلویی، تافت های بلند گوش و انگشتان پا، و یک “برس” یا دم کامل است.

پارسی‌ها می‌توانند در ظاهر متفاوتی ظاهر شوند. برخی از آنها که به ایرانیان صورت پکه معروف هستند، چهره ای فوق العاده صاف دارند. قبل از تصمیم گیری در مورد مشکلات تنفسی که چنین گربه ای ممکن است داشته باشد، دو بار فکر کنید. گفته می‌شود ایرانی‌های «صورت عروسکی» ظاهری قدیمی‌تر دارند، با چهره‌ای که مانند فارسی‌های نمایشی یا ایرانی‌های صورت پکه صاف نیست.

ایرانی‌ها از هر راه راه برای تنوع بی‌نهایت رنگ‌ها و طرح‌های کت متمایز هستند. تصور کنید، اگر بخواهید، هفت تقسیم رنگ ثابت – سفید، آبی، سیاه، قرمز، کرم، شکلاتی و یاسی – به علاوه رنگ‌های تقسیم نقره‌ای و طلایی چینچیلا و نقره‌ای سایه‌دار یا چینچیلای طلایی و آبی و نقره‌ای سایه‌دار آبی یا طلایی. و سپس تقسیم بندی های سایه دار، دودی، زبانه ای، کالیکو، پاره رنگ و دو رنگ وجود دارد. این بدون احتساب الگوهای نوک تیز مختلف هیمالیا است. رنگ چشم مربوط به رنگ کت است. به عنوان مثال، ایرانیان سفیدپوست چشمان آبی تیره یا مسی درخشان دارند. سایر ایرانیان تک رنگ چشمان مسی درخشانی دارند. پارسیان نقره ای و طلایی چشم سبز یا سبز آبی دارند و غیره.

 

کودکان و سایر حیوانات خانگی

ایرانی‌ها بهترین انتخاب برای یک خانه پر از بچه‌ها و سگ‌های پرهیاهو نیستند، اما هیچ ایرادی ندارد که مورد توجه یک کودک ملایم قرار بگیرند یا با سگی دوستانه که آن‌ها را تعقیب نمی‌کند یا باعث اضطرابشان نمی‌شود، همبستر شوند.

 

گروه های نجات

• نجات گربه ایرانی و هیمالیا ( http://www.persiancats.org/ )